Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. Привел Лукашенко к власти, затем стал его противником и написал одну из лучших книг об этом политике. История Александра Федуты
  2. Освобожденные и вывезенные в Украину беларусские политзаключенные приехали в Варшаву
  3. Виктор Бабарико ответил на вопрос: «Лукашенко — диктатор?»
  4. «Дáвите людей, дáвите, но все никак не задáвите». Почему силовиков так задел флешмоб с красной помадой — мнение
  5. «Украинцы должны понять, что их место в России». Очередная порция заявлений кремлевских чиновников раскрыла истинные цели войны РФ
  6. В разборках Беларуси и Литвы из-за калия наметился весьма неожиданный поворот. Рассказываем, что заявили в Вильнюсе
  7. «Стоимость уходит все дальше от отметки в 2000 долларов». Что происходит на рынке недвижимости в Минске
  8. «Сложнейший вопрос». Украинский журналист спросил у Виктора Бабарико, чей Крым, — что он ответил
  9. «Ребята, надо уметь признавать поражение». Лукашенко рассказал о «прагматичных предложениях», которые передал Коулу
  10. Почему Виктор Бабарико отказывается отвечать на вопросы о Крыме? Это нежелание или политическая позиция? Спросили аналитика
  11. «Мы были в плену у инопланетян». Репортаж «Зеркала» со встречи экс-политзаключенных в Варшаве
  12. СМИ заявили, что в Беларуси находятся 360 тысяч российских солдат, которые готовы «напасть на НАТО». Литовская разведка прокомментировала
  13. «Растет продолжительность жизни». Чиновники оперативно по цепочке утверждают пенсионное изменение


Незвычайны гістарычны артэфакт знайшлі беларускія архівісты. Мінула больш за 500 гадоў, а ён дагэтуль актуальны, піша CityDog.

«А мне насрат!» Беларускія архівісты знайшлі цікавы допіс

Як расказвае гісторык Дзяніс Лісейчыкаў, гэты допіс адшукалі супрацоўніцы Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі В. Бабкова, Н. Барсукова і І. Бобер у пачатку 2000-х гг. Яны распрацоўвалі актавыя кнігі Гарадзенскага земскага суда другой паловы XVI ст. На аркушы кнігі за 1571 год на пустым месцы пісар занатаваў: «Не потреба тут нічого пісат».

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

«Каб ніхто з ягоных наступнікаў не ўпісаў на гэтым месцы што-небудзь ад сябе, — тлумачыць Дзяніс Лісейчыкаў. — А нейкі пазнейшы чытач кнігі ў канцы 16-га ст. (ці нават пазней) вырашыў патроліць пісара і дапісаў ад сябе, імітуючы лексіку і манеру пісьма пісара 1571 г.: „Але мне што пісал — насрат“».

Оў, дык нават нашы продкі таксама не саромеліся ўжываць моцнае слоўца?

Анягож! Вось што, напрыклад, у тым жа гістарычным архіве знайшлі спецыялісты. Гэта фрагмент дакумента з Магілёўскай духоўнай кансісторыі: «Люся дура!»

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

А гэта — метрычная кніга царквы ў вёсцы Бортнікі Бабруйскага павета: «Лёля, я тебя люблю», — напісаў нейкі ананім.

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Заўважым, і адзін, і другі надпісы з’явіліся на дакументах духоўных устаноў, што надае ім (надпісам, вядома) своеасаблівую пікантнасць. І вельмі верагодна, што аўтары надпісаў цалкам маглі разумець, што гэтыя дакументы будуць важныя ў вывучэнні гісторыі краіны і ў складанні генеалагічных дрэў.

Хто гэта напісаў і навошта, запыталіся мы ў Дзяніса Лісейчыкава.

— Паводле почыркаў можна меркаваць, што гэта надпісы пачатку ХХ ст. Дзе канкрэтна і хто канкрэтна зрабіў іх, невядома. На метрычнай кнізе запіс маглі зрабіць і ў архіве Мінскай духоўнай кансісторыі, куды кнігі здаваліся.

Читайте также на CityDog:

«Хозяйка сказала, что я ругаюсь из-за каких-то центов». Минчане рассказали, как платят за квартиру с долларом по 2,9

«На этот дом тихо злятся продавцы». В Минске в качестве квартир продают бывшие гостиничные номера

Может, вы узнаете известный дом Минска по его двору? А попробуйте!